اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل مارا به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را . کم نبوده اند افرادیکه از نظر مالی آس وپاس بوده اند لیکن برای کام جویی از شاهد خال دار حاضر بوده اند ملک , مملکت را ببخشند. اما آیا خال ها واقعاً همیشه رمانتیک تشریف دارند ؟ متاسفانه جواب این سوال : نخیر می باشد صاحب نظران خالها را نوعی ( MalFormation ) یعنی خارج شدن از روند طبیعی می دانند که شاید به تنهایی فقط پتانسیل خطر را داشته باشد اما چه بسا به واسطه تاثیر عوامل تحریک کننده به بد خیمی ( سرطان ) منتهی شوند خالها معمولا" خوش خیم هستند و برای ما مشکلی محسوب نمیشوند , مگر آنکه مشی آنها دچار تغییراتی بشود و یا عوامل بیرونی موجب تحریک آنها ,به سمت غیر طبیعی شدن ,گردند. از جمله عوامل تحریک کننده ها خال ها می توان به 1-خراش مکرر/ شیو کردن صورت / برخوردزنجیر گردنبند مداوم با خال برجسته 2-در تماس دائمی بودن با U.V / آفتاب/ افراد کشاورز دامدار 3-زخمی کردن خال : دستکاری توسط خود فرد 4-عدم بهبودی زخمی جلدی که اتفاقاً طولانی مدت در معرض نور آفتاب باشد 5-خوارض رادیو تراپی بر خال ناحیه مورد درمان اشاره کرد. چه موقع وبا چه معیار هایی بایستی به خال ها مشکوک شد؟( که آیا سرطانی هستند یا خیر)؟ برای راحتی کار یک سری معیار تعریف شده اند که با حروفA,B,C,D ( نمادین ) بیان میشوند. ...A : ASYMETRICAL غیر قرینه شدن ............B : BORDER حاشیه نامنظم ..............C : COLOR تغییر رنگ .........D : DIAMETER تغییر قطر در صورت بروز هر تغییری درمعیارهای فوق لازم است به خال با دید شک وتردید نگریست و به پزشک مجرب مراجعه نمود تا آن را به موقع مدیریت و برای درمان لازمه اقدام کرد. چرا که در صورت اقدام به موقع (نمونه گیری و برداشتن سریع) خطر اینگونه خالها کاملا" کنترل شدنی است خالهای بدخیم به دو گروه کلی تقسیم میشوند: 1- Basal Cell Carcinoma 2- Squamous Cell Carcinoma BCC به عنوان شایع ترین سرطان پوستی مطرح می باشد . بد ترین مورد این سرطان های پوستی Melanoma می باشد. صرف نظر از بحث بدخیمی چه بسا در بسیاری از موارد صرفاً بحث عدم پذیرش ظاهری خال و یا زیبایی ظاهری انگیزه ای برای برداشتن خال باشد. اتفاقاً این کار بسیار ساده تر از مواردی است که به آنها اشاره شد . امروزه برای از بین بردن وحذف این گونه خال ها از روش های کلاسیک(جراحی) ویا روش های نوین اعم از لیزر (ULTRA PULSE/CO2) و یا رادیوسرجری (الکتروسرجری/میکروسرجری) استفاده میشود. برداشتن خالها ی حجیم وبرجسته اتفاقاً بسیار راحت تر از خالهای "مسطح" و "ریز" می باشد. به این دلیل که خالهای برجسته معمولاً ریشه عمیقی در پوست ندارند و حجم پیاز مانند آنها به راحتی قابل برداشتن است،اما خالهای مسطح و ریز دارای حجمی مثل " هویج " می باشند. که اگر چه حجم وسطح آن ریز به چشم می آیند اما در واقع ساختار هویج مانند آنها تا اعماق پوست پایین می روند. به هر حال برداشتن خالها یکی ازشایعترین اقدامات رایج در مطب های پوست وزیبایی می باشد. البته در این میان آنچه که ضرورتا" بایستی به آن توجه داشت,میزان تبحر و تجربه پزشک برای برداشتن خال با حداقل عوارض میباشد. چرا که اگر قرار باشد با برداشتن یک خال (در ناحیه صورت فردی جوان ) , اسکار ناشی از برش غیر ماهرانه و نمایان شدن جای بخیه ای ناشیانه , به مراجعه کننده تحمیل شود , چه بسا تحمل این داغ موجب بروز مشکل روحی روانی برای ایشان شود . شاید بیجا نباشد بگوییم ,که هر کولی دوره گردی هم ,میتوانست همچین کاری بکند . از طرفی برخی از عزیزان تازه کار و غیر مجرب (حتی اگر بالاترین مدارج علمی را کسب کرده باشند ) هم خالها را به صورت ناقص برمیدارند که این کاری, کاملا" اشتباه میباشد. چرا که خود این کار (تحریک )ممکن است یک خال را به سمت بدخیم شدن سوق بدهد. پس سابقه کار و مجرب بودن پزشک , در برداشتن انواع خال ها مهمترین عامل انتخاب پزشک معالج می باشد. از دیگر موارد قابل ذکر اخذ شرح حال و نیز بررسی کامل تاریخچه فرد متقاضی(برای برداشت خال) میباشد, به عنوان مثال در برخی موارد ما افرادی مواجه هستیم که پوست آنها مستعد بروز " کلویید " یا " اسکار هایپرتروفیک" میباشد , قطعا" قبل از هر اقدامی , این افراد را باید در مورد عواقب و عوارض خال برداری توجیه نمود, تا بتوان خدمتی کاملا" استاندارد برای مراجعین ارائه کرد